Πρόκειται για μια ψυχογενή διαταραχή που εκφράζεται με σωματικά συμπτώματα, γι’αυτό στις περισσότερες των περιπτώσεων τα άτομα που υποφέρουν από αυτήν αναζητούν την απάντηση σε διαφόρους γιατρούς που θα τους βεβαιώσουν ότι δεν πρόκειται για κάτι οργανικό και έπειτα θα τους παραπέμψουν σε κάποιο ψυχολόγο / ψυχίατρο.
Τα συμπτώματα των εν λόγω κρίσεων
δεν είναι ιδιαίτερα γνωστά και αυτός είναι ένας ακόμα λόγος για λανθασμένες
απόψεις ως προς τι μας συμβαίνει.
Τα συμπτώματα που υποδηλώνουν ότι
ένα άτομο πάσχει από κρίσεις πανικού είναι ταχυπαλμία
και ταχύπνοια, εφίδρωση, ζαλάδα, τάσεις
λιποθυμίας, πονοκέφαλος, σφίξιμο στο
κεφάλι ή μούδιασμα.
Ο άνθρωπος που νιώθει τα
συμπτώματα αυτά (όχι απαραίτητα όλα), πολλές φορές φοβάται ότι θα λιποθυμήσει,
ότι θα πάθει έμφραγμα ή ασφυξία και γενικότερα ότι θα πεθάνει. Αυτές οι σκέψεις
σε συνδυασμό με κάποιο από τα προαναφερθέντα συμπτώματα είναι ένδειξη ότι το
άτομο βιώνει τον πανικό.
Η πιο συνηθισμένη αιτία για την
εμφάνιση των κρίσεων είναι φυσικά το
άγχος και οι ιδιαίτερα στρεσογόνες
συνθήκες και καταστάσεις, που διαφοροποιούνται ανάλογα με το με το πώς κρίνει
ο κάθε άνθρωπος τα γεγονότα και τις συνθήκες της ζωής του ώστε να εκτιμήσει μια
συνθήκη απειλητική ή καταστροφική.
Η πρώτη εκδήλωση της κρίσης πανικού μπορεί να εμφανιστεί σε μια
πραγματικά δύσκολη συνθήκη ή τραυματική
εμπειρία, με το άτομο που βιώνει τα συμπτώματα να τα ερμηνεύσει ως αρρώστια
κάνοντας σκέψεις που ανεβάζουν ακόμη περισσότερο το επίπεδο του στρες. Έτσι
δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος, αφού η αύξηση του στρες εντείνει ακόμα
περισσότερο τα συμπτώματα με αποτέλεσμα
το άτομο να πείθεται όλο και πιο πολύ ότι κάτι κακό συμβαίνει, κάτι που οδηγεί
φυσικά σε περισσότερες αρνητικές /
καταστροφικές σκέψεις.
Ύστερα από την πρώτη εμπειρία του
ατόμου με τον πανικό, δημιουργείται ο φόβος
του να το βιώσει ξανά ή ότι πάσχει από κάποια ασθένεια, με αποτέλεσμα κάθε
τι σωματικό να το ερμηνεύει αρνητικά και να οδηγείται σε μια ακόμη κρίση.
Συνήθως οι κρίσεις πανικού υποδηλώνουν υψηλά
επίπεδα άγχους που είναι ένα από τα πιο «ύπουλα» και συχνά προβλήματα του
σύγχρονου ανθρώπου.
Τα τελευταία χρόνια όλο και
περισσότεροι άνθρωποι υποφέρουν από τις κρίσεις πανικού, κάτι που δεν μοιάζει
καθόλου περίεργο αν παρατηρήσουμε τους ρυθμούς της σύγχρονης ζωής.
Η λύση στο πρόβλημα του πανικού
δεν είναι απόλυτα στη χρήση κάποιων ηρεμιστικών φαρμάκων ή αντικαταθλιπτικών.
Τις περισσότερες φορές χρειάζεται
μια ψυχολογική προσέγγιση στο πρόβλημα, ώστε το άτομο να μπορέσει να αντιληφθεί
ότι μπορεί να ελέγξει τις κρίσεις αυτές, να τις αποφύγει και να χαλαρώσει
δίνοντας λογικές απαντήσεις στις καταστροφικές του σκέψεις.
Σίγουρα μια καλύτερη
ποιότητα ζωής είναι η καλύτερη απάντηση στο πρόβλημα του άγχους που
δημιουργεί τέτοιου είδους διαταραχές.
Word Chimes
