Χθες βράδυ ήτανε θαρρώ
του μυαλού μου η αντάρα
πρόβαλε εικόνες
σ'ένα όνειρο τρελό
Λαχτάρες, πρόσωπα,φωνές
Φόβοι ολόγυρα σε θολό μοτίβο
και στη μέση εγώ....
πρώτος ρόλος σε ένα έργο με οδυρμό
Ποιος ο κόσμος;
Ποια η αλήθεια;
Ζωή και πλάνη γίναν ένα
Που πατώ κάθε λεπτό;
Τα μάτια μου ανοίγω και αγωνιώ
τον κόσμο τον αλλιώτικο θέλω και επιζητώ
μα σκέφτομαι όμως και λυπάμαι
πως ακόμα και στα όνειρα
φοβάμαι να κοιμάμαι!
Word Chimes
