Τι κρίμα που έχει αλλάξει το νόημα της ιδεολογίας.
Στις μέρες μας έχει λερωθεί απο στόματα και μυαλά ανάξια της.
Ο "ιδεολόγος" πίστευε και πιστεύει στα μεγάλα ιδανικά χωρίς να φορά στις ιδέες του περικοκλάδες πολιτικές και συμφερόντων.
Κάτι που πραγματικά με θυμώνει είναι η "χρησιμοποίηση" της κοινωνικής συμπαράστασης και αλληλεγγύης ως τρόπος αντιπαράθεσης και ως αντίλογος σε πολιτικές που βάλλουν τον συνάνθρωπο οικονομικά και κοινωνικά. Η υποκρισία κυλά στις φλέβες των δήθεν ανθρωπιστών που δεν είναι τίποτα άλλο παρά η άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος.
Και αναρωτιέμαι τι μπορεί να περιμένει πια μια κοινωνία που ακόμα και σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς έχει ως στόχο όλα τα άλλα εκτός απο τον άνθρωπο;
Όχι, δεν είμαι ιδεολόγος εάν αυτή είναι η εικόνα που θέλετε να δώσετε.
Και όχι, ο γείτονας που βοηθά απο το υστέρημα του τον συνάνθρωπο, εκείνος που δεν κοιτά με μισό μάτι τον μετανάστη, εκείνος που σκέφτεται το συνολικό καλό και όχι να καλύψει μονάχα τη δική του πλάτη, δεν είναι ιδεολόγος σαν και εσάς.
Διαφέρει παρασάγγας και όσο και αν λερώνετε καθετί ουσίας, εκείνος θα βγαίνει πάντα καθαρός μέσα απο τις βρωμιές που θα χτίζετε γύρω του!
Word Chimes
