Ένα θέμα που θα μπορούσε να είναι η συνέχεια του προηγούμενου άρθρου («οι σχέσεις του σήμερα»), είναι οι νέοι και η «ερωτική» τους ζωή μέσα από τα κυκλώματα ενός υπολογιστή.
Οι έφηβοι (και όχι μόνο) του 21ου αιώνα επιλέγουν να φλερτάρουν μπροστά στις οθόνες τους, διατηρώντας την ανωνυμία τους αλλά και ζώντας μια εικονική πραγματικότητα.
Κατά πόσο αυτό απορρέει από την εξέλιξη της τεχνολογίας και παράλληλα της ίδιας της ζωής, είναι κάτι που δεν μπορώ να το απαντήσω εγώ, όμως μπορώ να σκεφτώ τι προβλήματα μπορεί να επιφέρει μια τέτοια «ηλεκτρονική» συμπεριφορά.
Δεν θα αναφερθώ σε όλους αυτούς τους κινδύνους που μπορεί να εκτίθεται ένας νέος άνθρωπος ερχόμενος σε επαφή με κάποιον άγνωστο (άλλωστε είναι κάτι που έχει αναφερθεί και συζητηθεί πολλάκις), αλλά στον τρόπο που οι νέοι μαθαίνουν και βιώνουν την επικοινωνία.
Γιατί ένας νέος άνθρωπος επιλέγει την μοναξιά ενός δωματίου και την υποτιθέμενη παρέα μέσω ενός chat room από την πραγματική επαφή και επικοινωνία με το άλλο φύλο? Μπορώ να υποθέσω πολλούς λόγους όπως ανασφάλεια, τάση μόδας ακόμα και τρόπο ζωής. Πως μπορεί όμως μια ανασφάλεια να ξεπεραστεί εάν «συντηρείται» με αυτόν τον τρόπο; Γιατί μια μόδα να επιβάλει «φραγμό» στην ουσιαστική επικοινωνία και πως γίνεται κάποιος να υιοθετεί έναν τέτοιο τρόπο ζωής που ουσιαστικά τον αποτρέπει από το ζήσει τη ζωή του;
Είναι δύσκολο να καταλάβουμε την ιδιοσυγκρασία του κάθε νέου ανθρώπου που θα επιλέξει αυτόν τον τρόπο κοινωνικοποίησης αλλά είναι και εύκολο να συνειδητοποιήσουμε ότι όσοι τον ακολουθούν αποφεύγουν τον πραγματικό κόσμο και καθιστούν στην θέση του έναν κόσμο ψεύτικο και απρόσωπο.
Σε καμία περίπτωση η face to face επαφή δεν μπορεί να αντικατασταθεί με τα instant messages αλλά και ούτε μέσω προβολής από web cameras.
Το να φλερτάρει και να ανακαλύψει την σεξουαλικότητα του ένας έφηβος με τέτοιο τρόπο, μόνο λανθασμένο μπορεί να είναι και δεν αποκλείεται να «πλάθει» στη συνέχεια και μια «διαστρεβλωμένη» προσωπικότητα.(υπερβολή;)
Το σίγουρο είναι ότι η διαστρέβλωση της πραγματικότητας επιτυγχάνεται σε μεγάλο-ανησυχητικό- ποσοστό.
Όπως είχα αναφέρει και στο προηγούμενο άρθρο, ζούμε σε μια εποχή κυνισμού και αποξένωσης και αυτός ο τεχνολογικός τρόπος επικοινωνίας ίσως να είναι ο προθάλαμος για τα νεαρά άτομα, στο να βγουν μετέπειτα στην κοινωνία ως απόμακροι, ψυχροί ενήλικες, ανίκανοι για συναναστροφή και επικοινωνία.
Πιστεύω σθεναρά, ότι η εξέλιξη της τεχνολογίας πέρα από τα χιλιάδες καλά που έχει προσφέρει στον κόσμο, μοιάζει ορισμένες φορές σαν το μήλο που προσέφερε ο όφις στην Εύα.
Νόστιμο, λαχταριστό, ικανό να χορτάσει την πείνα αλλά μιας και το δαγκώσεις, τίποτα δεν θα μοιάζει όπως παλιά!
Word Chimes
