"Τι κι αν η θάλασσα η δική μου χωρά σ'ένα ποτήρι...Απέραντη μοιάζει...Το ίδιο βαθιά...Το ίδιο επικίνδυνη..."
"Κάπου εκεί...στο βάθος....Καλπάζω με τα πιο γερά μου πόδια...Ωθώ εμπρός την περηφάνια μου...Ξεχωρίζω τη σκιά μου..."
-Πως ταξίδεψες χθες;
-Μ'ένα φλιτζάνι.... Απο τον πάτο του, στις άκρες των χειλιών του...Γουλιά γουλιά...Και βρέθηκα πιο πάνω...
Word Chimes
.jpg)
