Λόγω των δύσκολων οικονομικών ημερών που ζούμε, έχω το βλέμμα μου στο αμφιλεγόμενο μέλλον και το μυαλό μου στο αδιαμφισβήτητο παρελθόν.
Αναρωτιέμαι πόσα πράγματα θα καταφέρω να πετύχω, με πόσο κόπο και τι κόστος;
Και από την άλλη σκέφτομαι τον άνθρωπο και την διαχρονικότητα της διαφθοράς και της απληστίας του.
Πάνω σε αυτή τη σκέψη, το μυαλό μου πηγαίνει στο έργο του Αριστοφάνη –ΠΛΟΥΤΟΣ
και το ξεφυλλίζω ξανά για να συνειδητοποιήσω πόσο ίδια έχουν παραμείνει τα πράγματα και πόσο επίκαιρο μοιάζει ένα έργο που δίδασκε ο ίδιος το 388 π.Χ.
Αφορμή για την συγγραφή του «Πλούτου» στάθηκε η άθλια πολιτική, κοινωνική αλλά κυρίως οικονομική κατάσταση της εποχής του Αριστοφάνη, κάνοντας δύσκολη τη ζωή των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων, κάτι που αν μη τι άλλο δεν διαφέρει σε τίποτα από την κατάσταση που ζει η χώρα μας τα τελευταία χρόνια.
Η άδικη κατανομή του πλούτου είναι αυτό που εκφράζεται μέσα από τη συγκεκριμένη κωμωδία , κάνοντας τη, την πιο αγαπητή στον κόσμο μέσα στο πέρασμα του χρόνου.
Το τέλος του Πλούτου του Αριστοφάνη είναι παρήγορο, κάτι που φαντάζει δύσκολο έως και ακατόρθωτο να συμβεί στην ζωή. Άλλωστε είναι γνωστό ότι η δύναμη του χρήματος είναι τόσο μεγάλη που μόνο σε μια κωμωδία θα μπορούσε να «νικηθεί».
(επιλεγμένο απόσπασμα-μεταφρασμένο- από το έργο ΠΛΟΥΤΟΣ)
Αναρωτιέμαι πόσα πράγματα θα καταφέρω να πετύχω, με πόσο κόπο και τι κόστος;
Και από την άλλη σκέφτομαι τον άνθρωπο και την διαχρονικότητα της διαφθοράς και της απληστίας του.
Πάνω σε αυτή τη σκέψη, το μυαλό μου πηγαίνει στο έργο του Αριστοφάνη –ΠΛΟΥΤΟΣ
και το ξεφυλλίζω ξανά για να συνειδητοποιήσω πόσο ίδια έχουν παραμείνει τα πράγματα και πόσο επίκαιρο μοιάζει ένα έργο που δίδασκε ο ίδιος το 388 π.Χ.
Αφορμή για την συγγραφή του «Πλούτου» στάθηκε η άθλια πολιτική, κοινωνική αλλά κυρίως οικονομική κατάσταση της εποχής του Αριστοφάνη, κάνοντας δύσκολη τη ζωή των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων, κάτι που αν μη τι άλλο δεν διαφέρει σε τίποτα από την κατάσταση που ζει η χώρα μας τα τελευταία χρόνια.
Η άδικη κατανομή του πλούτου είναι αυτό που εκφράζεται μέσα από τη συγκεκριμένη κωμωδία , κάνοντας τη, την πιο αγαπητή στον κόσμο μέσα στο πέρασμα του χρόνου.
Το τέλος του Πλούτου του Αριστοφάνη είναι παρήγορο, κάτι που φαντάζει δύσκολο έως και ακατόρθωτο να συμβεί στην ζωή. Άλλωστε είναι γνωστό ότι η δύναμη του χρήματος είναι τόσο μεγάλη που μόνο σε μια κωμωδία θα μπορούσε να «νικηθεί».
(επιλεγμένο απόσπασμα-μεταφρασμένο- από το έργο ΠΛΟΥΤΟΣ)
ΧΡΕΜΥΛΟΣ. «…Έτσι που κατάντησε να’ναι η ζωή
των ανθρώπων τη σήμερον ημέρα,
ποιος θα μπορούσε να πει πως δεν είναι μια σωστή
τρέλα και παραλογισμός πέρα ως πέρα.
Αφού πολλοί από τους ανθρώπους που είναι
κατεργάρηδες έχουν μαζέψει πλούτη με αδικίες .
Κι άλλοι πολλοί που είναι τιμιότατοι πεινάνε
και δυστυχούν και τον πιο πολύ καιρό είναι μαζί σου.
Λοιπόν, εγώ λέω πως αν ο Πλούτος τα σταματήσει
αυτά ξαναβρίσκοντας το φως του,
άλλος κανένας τρόπος δεν υπάρχει να προσφέρει
στους ανθρώπους μεγαλύτερο καλό».
