Άλλος ένας μήνας έφτασε στο τέλος του. Γεμάτες μέρες αν και τις περισσότερες φορές ο χρόνος μοιάζει συρρικνωμένος, κυρίως για τις σκέψεις μου. Το τελευταίο διάστημα προσπαθώ να σπαταλώ το χρόνο μου -πρόκειται αλήθεια για σπατάλη χρόνου;- όσο μου επιτρέπεται και όσο μπορώ, σε δραστηριότητες που προσφέρουν τροφή στο μυαλό μου και ουσία στην ψυχή μου.
Αρκετές οι ώρες που περνώ στο διαδίκτυο. Η δουλειά μου στο socialpolicy.gr έχει εξελιχθεί σε ένα εξαιρετικό εργαλείο που μου προσφέρει γνώση και πληροφορίες ενώ παράλληλα η αρθρογραφία είναι κάτι που μου δίνει μεγάλη ευχαρίστηση, μιας και η αγάπη μου για τον γραπτό λόγο, που ξεκινά από τη λογοτεχνία, δεν σταματά μόνο εκεί αλλά συνεχίζει στο να γίνομαι καλύτερη στη χρήση της Ελληνικής Γλώσσας.
Παράλληλα, ζω και σε ένα κόσμο διαφορετικό και σιωπηλό... γιατί ένας κόσμος δεν μου ήταν ποτέ αρκετός. Βαδίζω πάνω στις αμέτρητες εικόνες που αντικρίζω καθημερινά και δέχομαι τόσο την ομορφιά τους όσο και τις σκληρές τους αιχμές. Χρώματα, σχήματα, γραμμές και άπειρα μηνύματα, άλλοτε κωδικοποιημένα και άλλοτε όχι. Έχω την εντύπωση πως μια εικόνα περνάει κατευθείαν στη ψυχή.
Και μέσα σε όλα αυτά, η ανάγκη για φύλαξη των αναμνήσεων...Κάθετι που ζούμε, είτε είναι μεγάλο ή μικρό, ευχάριστο ή όχι είναι ένα κομμάτι του εαυτού μας και δεν θα ήθελα ποτέ να ξεχάσω ποια είμαι ή πως έφτασα ως εδώ.
Σε μια τέτοια διαδικασία, ανάκλισης αναμνήσεων -σαν να δημιουργείς σιγά σιγά το κολάζ της ζωής σου-με έβαλε το δώρο μιας πολύ αγαπημένης φίλης από τη Νορβηγία. Ερωτήσεις και λευκές σελίδες για να συμπηρώσεις με το γραφικό σου χαρακτήρα (ένας ακόμα λόγος που αγάπησα αυτό το ιδιαίτερο βιβλίο) σημαντικές ή ακόμα και χαζές λεπτομέρειες για σενα -αυτές που έχουν την ουσία αν θέλετε τη γνώμη μου- επιστρέφοντας το δώρο στον αγαπημένο σου φίλο για να σε μάθει καλύτερα και να έρθει λίγο πιο κοντά σου. Λένε πως το να μοιράζεσαι τις σκέψεις σου και τα συναισθήματα σου είναι πολύτιμος τρόπος επικοινωνίας και το συμμερίζομαι μέχρι κεραίας. Απόδειξη των λεγομένων μου, το End Months Diary Notes! :)
Ευχές για έναν υπέροχο Μάη και ότι και αν κάνετε να το κάνετε με μεράκι και ενθουσιασμό.
Ραντεβού τέλη Μαϊου.
Αρκετές οι ώρες που περνώ στο διαδίκτυο. Η δουλειά μου στο socialpolicy.gr έχει εξελιχθεί σε ένα εξαιρετικό εργαλείο που μου προσφέρει γνώση και πληροφορίες ενώ παράλληλα η αρθρογραφία είναι κάτι που μου δίνει μεγάλη ευχαρίστηση, μιας και η αγάπη μου για τον γραπτό λόγο, που ξεκινά από τη λογοτεχνία, δεν σταματά μόνο εκεί αλλά συνεχίζει στο να γίνομαι καλύτερη στη χρήση της Ελληνικής Γλώσσας.
Παράλληλα, ζω και σε ένα κόσμο διαφορετικό και σιωπηλό... γιατί ένας κόσμος δεν μου ήταν ποτέ αρκετός. Βαδίζω πάνω στις αμέτρητες εικόνες που αντικρίζω καθημερινά και δέχομαι τόσο την ομορφιά τους όσο και τις σκληρές τους αιχμές. Χρώματα, σχήματα, γραμμές και άπειρα μηνύματα, άλλοτε κωδικοποιημένα και άλλοτε όχι. Έχω την εντύπωση πως μια εικόνα περνάει κατευθείαν στη ψυχή.
Και μέσα σε όλα αυτά, η ανάγκη για φύλαξη των αναμνήσεων...Κάθετι που ζούμε, είτε είναι μεγάλο ή μικρό, ευχάριστο ή όχι είναι ένα κομμάτι του εαυτού μας και δεν θα ήθελα ποτέ να ξεχάσω ποια είμαι ή πως έφτασα ως εδώ.
Σε μια τέτοια διαδικασία, ανάκλισης αναμνήσεων -σαν να δημιουργείς σιγά σιγά το κολάζ της ζωής σου-με έβαλε το δώρο μιας πολύ αγαπημένης φίλης από τη Νορβηγία. Ερωτήσεις και λευκές σελίδες για να συμπηρώσεις με το γραφικό σου χαρακτήρα (ένας ακόμα λόγος που αγάπησα αυτό το ιδιαίτερο βιβλίο) σημαντικές ή ακόμα και χαζές λεπτομέρειες για σενα -αυτές που έχουν την ουσία αν θέλετε τη γνώμη μου- επιστρέφοντας το δώρο στον αγαπημένο σου φίλο για να σε μάθει καλύτερα και να έρθει λίγο πιο κοντά σου. Λένε πως το να μοιράζεσαι τις σκέψεις σου και τα συναισθήματα σου είναι πολύτιμος τρόπος επικοινωνίας και το συμμερίζομαι μέχρι κεραίας. Απόδειξη των λεγομένων μου, το End Months Diary Notes! :)
Ευχές για έναν υπέροχο Μάη και ότι και αν κάνετε να το κάνετε με μεράκι και ενθουσιασμό.
Ραντεβού τέλη Μαϊου.
Word Chimes
