End Months Diary Notes: Απριλιος 2015

 

Είναι οι μνήμες λεπτό υφαντό που σε σκεπάζει σαν κοιμάσαι.

Τα βράδια σε ζεσταίνει όταν φυσά το αεράκι της λησμονιάς

και την ημέρα προστατεύει το σώμα σου απ'τις καυτές ακτίνες του παρόντος ...

Αυτές... που με βία παλεύουν να σ'ασπρίσουν...

Να σ'ασπρίσουν σα να μη γράφτηκαν ποτέ λέξεις,σκέψεις και πράξεις πριν από σένα.

 

Και είναι και κάτι μνήμες, βαριά σακιά, που πονούν τους ώμους και τις πλάτες.

Να πορευθείς- ίσια μπροστά- να αλέσεις το στάρι τους, να κάμεις αλεύρι .

Ζύμωσε, μόχθησε...το ψωμί σου του κόσμου την πείνα θα γιάνει.

Και όταν έρθει εκείνη η ώρα...του τέλους σου...

Πλάγιασε και μέρεψε το φόβο...

Θα'ναι κι οι δικές σου θύμησες, μνήμες βαριές για πλάτες.  

 

Με τα μάτια σ'έναν Καζαντζάκη και την καρδιά σε μιαν Ασκητική, ραντεβού τέλη Μαϊου! 

Word Chimes