Όλα αυτά που'χει κρυμμένα
μυστικά περάσματα και λαγούμια βαθιά
με μιας φωτίζονται σαν έρθουν σε επαφή
με τον αέρα τον πρωινό, με το σκοτάδι το πηχτό
Σαν εύθυμο τραγούδι της ζωής
σαν πένθιμο εμβατήριο της ψυχής
ακουμπά το προσκεφάλι του σε λέξεις
και αφήνεται με εμπιστοσύνη στις σκέψεις
Μιαν αλήθεια αναζητεί
του κόσμου, τη δική του τη βουβή
που σαν την έβρει την σκορπά
μες'της σιωπής την λαλιά
Και φωνάζει δίχως φωνή
Και σιγοκλαίει δίχως χαρά
για όλα αυτά που αναζητεί
και ανακαλύπτει μες'τη σιγή
Word Chimes
