Να'μαι πάλι εδώ να προσπαθώ να απομονώσω γεγονότα, σκέψεις και συναισθήματα. Αυτούς τους τελευταίους δύο μήνες τα έζησα όλα σε υπερθετικό βαθμό - στεναχώρια, απογοήτευση, χαρά και ευτυχία. Και πραγματικά προσπαθώ να φιλτράρω ότι έζησα και ένιωσα, όπως φιλτράρει η νέα μου καφετιέρα το νερό και τον καφέ, για να σας γράψω κάτι έντονο, με γεύση (προσωπική) και ουσία.
Και κατέληξα: Δεν είναι η σιωπή χρυσός αλλά η υπομονή. Να υπομένεις τον χρόνο που μοιάζει να σέρνεται αργά ώσπου να σε φέρει εκεί που θέλεις. Δεν σέρνεται. Κάνει βήματα αργά, σταθερά και σε ανταμοίβει για όλα τα δάκρυα που έχυσες, για όλα τα γιατί και τα άλλα ερωτηματικά που στοίχιζες στο κεφάλι σου σαν κρεμάστρες χρόνια τώρα.
Και αυτή την υπομονή να την ζευγαρώνεις με το κουράγιο. Με ότι σου δίνει δύναμη και ελπίδα για να συνεχίζεις να υπομένεις ώσπου να τα καταφέρεις. Γιατί η υπομονή σου θα είναι μονάχα ένα από τα όπλα σου στο κυνήγι της ζωής και την ευτυχίας.
Και κατέληξα ξανά: Να μην ξεχνάς τι χρειάστηκε να περάσεις για να φτάσεις σε ένα νέο προορισμό. Να φορτώνεις την εμπειρία σου από συναισθήματα και να πορεύεσαι ξανά πιο δυνατός, πιο αισιόδοξος, πιο έτοιμος από όσο ήσουν στην αρχή. Και κυρίως να εκτιμάς τις κατακτήσεις σου, να γεύεσαι με όλο σου το είναι τη χαρά και να μην βιάζεσαι να ξεκινήσεις νέα ταξίδια.
Μοιάζουν όλα αυτά και σαν ευχές για τη νέα χρονιά που θα φέρει νέα δεδομένα για όλους μας. Πότε δεν χρειάστηκε ο άνθρωπος υπομονή, κουράγιο και ελπίδα; Πότε δεν επιβεβαιώθηκε μέσα από κατακτήσεις, πότε δεν ένιωσε αχάριστος;
Να λοιπόν οι δικές μου ευχές για το 2016, που μπορεί να ξημέρωσε αισιόδοξο είναι όμως και ανθρώπινο και κάθετι ανθρώπινο είναι πάντα διφορούμενο. Έτσι μπορεί σήμερα να χαμογελάμε, όμως αύριο θα είναι μια ακόμη ανθρώπινη μέρα, απλά η δεύτερη μέρα του νέου χρόνου.
Να έχετε υπομονή για ότι προσπαθείτε να καταφέρετε, για ότι την αξίζει. Όχι μια υπομονή ατελεύτητη. Μια υπομονή που έχει μπει στις ίδιες ράγιες τροχιάς με τη δημιουργία.Να υπομένετε τους ανθρώπους και να αγαπάτε πιο πολύ όποιον δεν σας μοιάζει. Να ανοίγετε την καρδιά σας σε ότι μπορεί κανείς να σας δώσει και να εκτιμάτε πάντα τις καλές προθέσεις.Να βιώνεται τη χαρά έτσι όπως πρέπει. Αφήστε τη να τρέξει μαζί με το αίμα σας, να φουσκώσει στα μηνίγγια σας, να μυρμηγκιάσει τα άκρα των χεριών σας, να μουδιάσει το σώμα σας.Μην είστε αγνώμονες για ότι μικρό σας φέρνει η ζωή, για όποια νίκη καταφέρατε και κυρίως για τις νίκες που κερδίσατε απέναντι στον μοναδικό και μεγαλύτερο εχθρός σας, τον εαυτό σας.
Τις τελευταίες γραμμές θα ήθελα να τις αφιερώσω στον σύντροφο μου, που χρόνια τώρα με υπομένει όπως ένας καλός σύντροφος ξέρει και πρέπει να κάνει. Ότι είμαι τώρα και ότι θα καταφέρω να γίνω το χρωστάω σε εσένα, στην εμπιστοσύνη σου, την πίστη και την αγάπη σου. Ας είναι ευτυχισμένη η κοινή μας ζωή. Σε ευχαριστώ!
Καλή χρονιά σε όλους! Καλή συνέχεια στο μεγαλύτερο μας ταξίδι!
Word Chimes
