Ήρθε και πάλι το τέλος ενός χρόνου...ενός χρόνου δύσκολου, που σίγουρα είχε και στιγμές ευτυχίας. Αυτές τις μικρές και φευγαλέες στιγμές χαράς που ενώ διαρκούν όσο έχει ζωή μια σαπουνόφουσκα, τις νιώθεις έντονα και σε γεμίζουν με δύναμη για να βγάλεις εις πέρας όλον τον υπόλοιπο χρόνο.
Συνηθίζεται τέτοιες μέρες να κάνουμε απολογισμούς για το έτος που φεύγει ή να δίνουμε υποσχέσεις στο έτος που έρχεται, στην προσπάθεια μας να ξορκίσουμε τον κακό μας εαυτό και να μας δώσουμε μια ακόμα ευκαιρία για να γίνουμε καλύτεροι και ευτυχισμένοι. Αυτό δεν κάναμε άλλωστε ανέκαθεν; Έδινε πάντα μια δεύτερη ευκαιρία η ανθρωπότητα σαν να μην ήξερε πως ενώ μπορεί να διορθώνεται, θα παρουσιάζει πάντα νέες πληγές και "παραπτώματα" που θα χρειάζονται συντέλειες και θυσίες και μηδένισμα του ρολογιού για να σβηστούν από τις μνήμες μας και να εξιλεωθούμε.
Όποια και αν ήταν τα λάθη μας, ας δώσουμε ξανά μια ευκαιρία στους εαυτούς μας να μην τα επαναλάβουμε. Ας είναι αυτή η υπόσχεση μας για το 2018. Ας μην τα ξεχάσουμε, ας μην τα διαγράψουμε απλά και μόνο για να σβήσουμε τις ενοχές μας. Ας τα θυμόμαστε καλά ώστε συνειδητά να μην τα ξαναπράξουμε.
Μόνο εάν αλλάζουμε εμείς χρόνο με το χρόνο θα έρχονται καλύτερες μέρες!
Καλή χρονιά σε όλους!
Word Chimes
