Όχι δεν είναι ένα ακόμη βιβλίο της Jane Austen, πως θα μπορούσε άλλωστε. Είναι το δίδυμο (όχι τρόικα ή κουαρτέτο για να μιλήσω και με όρους της εποχής) που βλέπω να πρωταγωνιστεί καθημερινά στις ηλεκτρονικές γειτονιές.
Αναφέρω το διαδίκτυο ως γειτονιά, αφενός γιατί στις πραγματικές γειτονιές το δίδυμο αυτό είναι γνώριμο και πρωταγωνιστούσε πάντα και αφετέρου διότι το internet δεν είναι τίποτα άλλο από μια εικονική προβολή της κοινωνίας, μια virtual society που λόγω της "φαινομενικής" κάλυψης που προσφέρει στους χρήστες μπορεί να λειτουργήσει σαν μεγεθυντικός φακός και να προβάλλει ότι εδραιώνεται στην κοινωνία σε πολύ μεγάλη κλίμακα.
Κριτική και υποκρισία λοιπόν. Ξέρουμε τα πάντα- το ποιος, το πως, το που - και καταλήγουμε στο γιατί και το επειδή. Τόσο εύκολα καταλήγει κανείς σε συμπεράσματα, αφού πρώτα έχει δικάσει και καταδικάσει με απίστευτη ευκολία. Τόσο εύκολα παραβλέπει κανείς αυτό που δεν ξέρει, αυτό που δεν θέλει να ξέρει ή ακόμα και να θυμάται. Το ίδιο εύκολα όσο χρησιμοποιεί και μεγάλα λόγια.
Ποτέ πριν δεν είχα κάτι εναντίον της γλώσσας. Πλέον είμαι επιφυλακτική για όσους χρησιμοποιούν μεγάλα και βαρύγδουπα λόγια, γιατί είναι οι ίδιοι που αύριο θα γυρίσουν τις λέξεις ανάποδα σαν να γυρίζουν ανάποδα ένα κλάσμα για να μειώσουν την αξία του.
Ειμαι επιφυλακτική μπροστά σε αυτούς που χρησιμοποιούν τα ίδια μεγάλα λόγια για να επικρίνουν. Γιατί είναι οι επικριτές, οι μεγάλοι υποκριτές. Συνήθως το "κατηγορώ" έρχεται από όσους θα μπορούσαν να δικαστούν για το ίδιο ή ακόμα και για χειρότερο "αδίκημα".
Και επανέρχομαι στην εικονική κοινωνία, που ξεχειλίζει καθημερινά από φωτογραφίες, δηλώσεις και ανεγκέφαλο χιούμορ. Και προς μεγάλη μου λύπη, βλέπω όλα αυτά να επαναλαμβάνονται, να ανακυκλώνονται και να καταπίνονται με απίστευτο ρυθμό και δυστυχώς χωρίς δυσπεψία από την κακογουστιά και την ασχήμια.
Όλη αυτή η σαβούρα, εξυπηρετεί την κακόβουλη κριτική και την διαιώνιση της υποκριτικής μας φύσης. Και που καταλήγουμε; Σε μια κοινωνία που σε όλα της τα μήκη και τα πλάτη ειναι πλούσια σε αρνητισμό και διχασμό και φτωχή σε σκέψη, αυτοκριτική και μεταμέλεια.
Word Chimes
