Το φως μου

Αυτό το φως

που πυρακτώνει μέσα μου κάθε σκέψη 

και στρώνει δρόμους απάτητους

...φοβάμαι πως θα σβήσει

Έτσι πως τρεμοπαίζει

θαρρείς και κρύβεται στιγμές
και απ'τα τέσσερα μου μάτια

Μα με μια λάμψη του ξανά

φωτίζει τα σκοτάδια μου

σαν φαίνεται να τερματίζει τη ζωή του

Κερί λαμπρής 

που περιμένει το άγιο να το ανάψει 

να μισολιώσει δειλά δειλά

Καθώς ξέρει...
ως την επόμενη λαμπρή

 τα τυφλά βήματα θα είναι μετρημένα

Φοβάμαι πως θα σβήσει...

Στου απόλυτου κενού τα μυστικά να μη χαθώ

Όσο αναβοσβήνει η δέσμη του 

 περάσματα σαν φάρος θα μου ανοίγει

Και σαν χαθεί....

Θα έχω χαθεί και εγώ..

Μια ζωή που θα ρωτά

μα απάντηση δεν θα παίρνει

Word Chimes