Σαν ποτάμι που κυλά γοργά ή σαν στάσιμα νερά
παρασέρνω ότι βρω ή παραμένω....
Για να ζω...
Με δυο ταχύτητες πηγαίνω να ξεφύγω απ'τον χρόνο
μια να τρέξω να προλάβω, μια να στέκω...
Για να ζω...
Μα ο χρόνος φεύγει, πάει...Χωρίς οίκτο μ'ακουμπάει
Δεν τον νοιάζει πως με βρίσκει...Μοναχά να με νικήσει
...................
Κι εγώ ακόμα τρέχω να ξεφύγω ή να τον γελάσω πάω....
Με σκυμμένο το κεφάλι, δίχως το βλέμμα μου μπροστά
Να'τος όμως! Είναι πάλι εμπρός μου...
Mου γελά ειρωνικά!
Ζήσε όπως θες μου λέει...
H ταχύτητα δεν αλλάζει, το ότι εγώ θα είμαι πάντα....
Μια θέση πιο μπροστά!
Word Chimes
